مساوات – احمد حسننژاد: باشگاه مس سونگون ورزقان این روزها درگیر رفتاری است که بیش از آنکه نشانی از مدیریت حرفهای داشته باشد، نشاندهنده سردرگمی و نبود شفافیت در تصمیمگیری است. مدیرانی که هر روز با بهانه تکراری «کمبود بودجه» در پی واگذاری تیم فوتبال باشگاه هستند، بدون هیچ توجیه روشن، اقدام به راهاندازی آکادمی فوتبال در شهرستان خوی کردهاند. آن هم در حالی که خوی نه در استان آذربایجانشرقی است و نه هیچ پیوند طبیعی با بدنه اجتماعی و ورزشی ورزقان دارد.
این رفتار متناقض، افکار عمومی شهرستان ورزقان و منطقه قرهداغ را با پرسشهای جدی روبهرو کرده است: چگونه ممکن است باشگاهی که حتی برای حفظ تیم اصلی خود مدعی کمبود منابع است، هزینه و انرژی خود را صرف راهاندازی آکادمی در استانی دیگر کند؟ اگر واقعاً ضرورت راهاندازی آکادمی خارج از ورزقان وجود داشت، آیا نباید شهرستانهای همجوار مانند کلیبر، خداآفرین، اهر، هریس یا تبریز در اولویت قرار میگرفتند؟
مس سونگون از نام و هویت ورزقان برخاسته و از منابع این شهرستان تغذیه میکند؛ انتظار طبیعی هواداران و شهروندان این است که چنین باشگاهی ابتدا به توسعه زیرساختهای ورزشی در منطقه خود بیندیشد، نه اینکه مسیر فعالیتش از ورزقان به خوی ختم شود. عدم شفافسازی موضوع از سوی مدیران باشگاه، نه تنها شائبه وجود پشتپردههای نامعلوم را تقویت میکند، بلکه به تضعیف ارتباط باشگاه با جامعه محلی و افزایش بیاعتمادی بین این دو میانجامد.
