اورولوژیست ایرانی نخستین پیوند مثانه جهان را انجام داد

به گزارش پایگاه خبری مساوات، جراحان آمریکایی نخستین جراحی پیوند مثانه جهان را در چهارم می ۲۰۲۵ میلادی انجام دادند. این عملیات پیچیده ۸ ساعته شامل برداشتن یک کلیه و مثانه از اهدا کننده عضو و احیای آنها در بدن بیماری بود که به دلیل بیماری کلیه و سرطان این اعضای بدن خود را از دست داده بود.
نیما نصیری اورولوژیست دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس که در این جراحی شرکت کرده بود، در این باره می‌گوید: کلیه به سرعت مقدار زیادی ادار تولید کرد و عملکرد این عضو بیمار فوراً بهبود یافت. به این ترتیب نیازی به دیالیز پس از جراحی نبود و ادرار تولید شده به شیوه متناسب از طریق مثانه جدید تخلیه شد.
بیمار مدت کوتاهی پس از این جراحی توانست به طور طبیعی ادرار کند این در حالی است که وی از هفت سال قبل قادر به انجام این کار نبود.
به نوشته نشریه گاردین این روش درمانی به اسکار لاراینز ۴۱ ساله اجازه داد از شر دیالیز خلاص شود هرچند جراحی ریسک‌های کوتاه و بلند مدت ناشناخته‌ای نیز دارد.
دکتر ایندربیر گلی مدیر اجرایی انستیتو اورولوژی دانشگاه جنوب کالیفرنیا که همراه نصیری این عملیات را انجام داده، می‌گوید: این جراحی لحظه‌ای تاریخی در علم پزشکی است و بر مدیریت بیمارانی با مثانه هایی علامت دار که دیگر فعالیت نمی‌کنند و به دقت انتخاب شده‌اند، تاثیر می‌گذارد. پیوند عضو یک درمان نجات بخش برای بسیاری از بیماری‌هایی است که روی اعضای بدن تاثیر می‌گذارند و اکنون می‌توان مثانه را نیز به این فهرست افزود.
گیل با همکاری دکتر نیما نصیری از انستیتو اورولوژی دانشگاه کالیفرنیا لس‌آنجلس این جراحی را انجام دادند.
در بیمارانی که مثانه شان برداشته می‌شود بیشتر اوقات بخشی از روده برای عبور ادرار تغییر کاربری داده می‌شود و همین امر در اکثر موارد چالش‌های جدید از جمله عفونت‌ها و اختلالات گوارشی را به وجود می‌آورد. این چالش‌ها سبب شد پزشکان سراسر جهان تکنیک پیوند مثانه را از مدت‌ها قبل به عنوان یک راه حل جایگزین بررسی کنند.
هرچند این جراحی موفقیت‌آمیز بود اما موارد ناشناخته زیادی درباره آن وجود دارد. به عنوان مثال هنوز مشخص نیست مثانه جدید بیمار طی گذر زمان چگونه عمل می‌کند و وی تا چه مدت به داروهای سرکوب سیستم ایمنی نیاز دارد تا از بدنش عضو پیوندی را پس نزند.
پزشکان تصمیم دارند پیوندهای مثانه بیشتر را انجام دهند تا به درک بهتری از چالش‌های احتمالی برسند و به بیماران کمک کنند.