مساوات – فیروز عابدی: باشگاه ورزشی مس سونگون ورزقان که از بدو تاسیس با هدف سوق دادن جوانان این شهر به ورزش و پایه گذاری ورزش حرفه‌ای گام بلندی برداشت، اما طولی نکشید که با ورود برخی افراد غیرورزشی و دخالت‌های برون سازمانی در سیاست‌های کلان این باشگاه آنطور باید شاید نتوانست به مسیر اصلی و اولیه خود ادامه دهد.
تصمیماتی که در سال‌های اخیر برای امورات باشگاه مس سونگون گرفته شده بیشتر شبیه به تصمیمات یک باشگاه خصوصی و مالک محور است تا یک تیم دولتی، که این موضوع صدای اهالی ورزش و ورزشکاران این شهر را درآورده است.
البته به راحتی نمی‌توان از این مطالبه به حق اهالی ورزقان عبور کرد، چرا که صدها رشته ورزشی در شهرستان‌های استان آذربایجان‌شرقی فعال است، اما باشگاه ورزشی مس سونگون تنها در چند رشته انگشت شمار آن هم با بودجه بسیار کم نظیر؛ کشتی، ژیمناستیک و تکواندو در رده بزرگسالان و در رده پایه نیز در رشته والیبال و دو میدانی و فوتسال در شهر ورزقان ایجاد کرده است که با اختصاص بودجه و مدیریت صحیح می‌توان چندین رشته را نیز در رده پایه و بزرگسالان با هدف کشف و پرورش استعدادهای ورزشی شهرستان ورزقان دایر نمود.
با وجود اینکه باشگاه ورزشی مس سونگون از اعتبارات کارخانه مس سونگون و شرکت ملی مس در راستای خدمت و ادای دین به جوانان این خطه و تامین می‌شود، مدیران بلند پایه شرکت مس سونگون می‌توانند نظارت بیشتری را به نحوه عملکرد باشگاه ورزشی مس سونگون و فعالیت‌های ورزشی آن داشته باشند.
به‌طوری که شهر ورزقان و معادن این شهر نقش حیاتی در چرخه اقتصاد و صنعت کشور ایفا میکند اما باشگاه ورزشی مس سونگون تاکنون نتوانسته در جذب و پرورش استعدادهای ورزشی و ایجاد رشته‌های ورزشی، نمره قبولی را از اهالی این شهر دریافت کند و صدای نارضایتی آنها بیش از پیش شنیده می‌شود.
چوپان نمی‌خواد که توپ بازی کنه،هر کسی مستحق و مرد ورزشی است مطمئن بازی و گزینش خواهد شد ،مس ملی است و ملی قدم خواهد برداشت ،و….