به گزارش پایگاه خبری مساوات به نقل از فارس، در پیشانی پل کابلی تبریز یا پل اتحاد ملی، ۱۳۸۶ هک شده است. این پل اگر اکنون یک پل معمولی به نظر میرسد اما در آن سالها بر سینه خود نشان افتخار عبور شهرسازی تبریز از سنت به مدرنیته را یدک میکشید.
سالی که این پل نه فقط یک سازه مهندسی، بلکه نمادی از گذار شهرسازی تبریز از سنت به مدرنیته بود.در آن روزگار، بر سینه خود نشان افتخار پیشروی و نوآوری را حمل میکرد. بااینحال، پس از افتتاحش، گویی زمان به عقب بازگشت و بسیاری از نمادهای شهری دیگر تبریز، در احداث سازههای جدید، به سنت رجوع کردند تا مدرنیته.
پل کابلی با طراحی منحصر بهفرد و ساختار کابلیاش، در امتداد رودخانه مهرانه رود، خودنمایی میکند. این پل میتوانست بهجای همجواری نامیمون با پارکینگ کامیونها، ساختاری دیگر میگرفت و تبدیل به یک جاذبهٔ گردشگری و نقطهٔ عطفی در شهر میشد، اما افسوس که این پتانسیل مغفول ماند.سالهای نخست، پل کابلی نهتنها نقش مهمی در کاهش ترافیک شهری ایفا میکرد، بلکه به یک نماد شهری نیز بدل شده بود.
اما این حال خوش دیری نپایید و با توسعهٔ کمربندی میانی شهر تبریز، اکنون این پل پذیرای خیل شهروندان ترافیک دوست و گاها عصبانی بهخاطر آن نیز شده است. حتی احداث نیمچه پل همجوار آن نیز نتوانسته از حجم ترافیک عبوری بکاهد که البته این خود، بحثی دیگر است.
فرسودگی بدون رسیدگی
بحث نگهداری که بخش مهمتری از احداث ابنیههاست، بیشک پل کابلی را نیز شامل میشود. این پل نیز نیاز به بازسازی و مرمت سازهٔ خود دارد و داشت و گویا از نظر کارشناسان امر، پیادهراه پل، بهعنوان یک فضای عمومی مهم و محل عبور و مرور شهروندان، نیازمند توجه و بازسازی ویژه بوده است.
اما متأسفانه، روند بازسازی این بخش از پل، با تاخیرهای طولانی و مشکلات فراوانی روبرو شده است؛ تاخیرهای که منجر به انتقادات گستردهای از سوی شهروندان و ناظران دلسوز شده است.باگذشت زمان و افزایش ترافیک شهری، استفاده مداوم از پل کابلی و تاثیر عوامل جوی، باعث فرسودگی و تخریب بخشهای مختلف آن شده است.
در نتیجه، شهرداری تبریز تصمیم به آغاز پروژه بازسازی گرفت، اما این روند، با تاخیرهای طولانی و چالشهای گوناگونی مواجه شده است. درحالیکه در دیگر شهرها پروژههای مشابه را در این مدت از صفر تا صد به اجرا در میآورند، مرمت و بازسازی پیادهراه پل تبریز عملاً با تابلوی «کارگران مشغول کارند» متوقف مانده است.
ضعف مدیریت، دود ترافیک میشود و در چشم مردم میرود
شائبه تامین اعتبار و یا تسویهحساب با پیمانکاران، یکی از مهمترین علل طولانیشدن پروژهی بازسازی پل کابلی میتواند باشد. گاها مشاهده شده است که برخی پیمانکاران، برای آن که به حقوحقوق معوقهٔ خود برسند، در چنین مواردی کار را آنقدر طول میدهند تا کارفرما را مجاب به پرداخت تماموکمال حقوق خود نمایند.
از سوی دیگر، برخی پیمانها به دلیل قرارگرفتن در دید عموم، به ابزاری برای اعمال فشار بر کارفرما تبدیل میشوند که امیدواریم این اتفاق در این نقطه از شهر روی نداده باشد.عدم تعامل مؤثر میان پیمانکاران و نهادهای مسئول، میتواند به این روند طولانی دوام بیشتری ببخشد.
این ناهماهنگیها در سطوح مختلف قابلمشاهده است. نخست، عدم برنامهریزی دقیق و واقعبینانه در مراحل ابتدایی پروژه است. علیرغم وعدههای اولیه مبنی بر تکمیل سریع بازسازی، پروژه با تا خیرهای قابلتوجهی مواجه شده است، امری که نشان میدهد برنامهریزی دقیق و کارشناسی شدهای در ابتدای کار صورت نگرفته است.
دوم، ناهماهنگیها در زمینه اجرا و نظارت بر پروژه مشهود است. به نظر میرسد که نظارت کافی بر عملکرد پیمانکاران صورت نگرفته و در نتیجه، فرایند بازسازی با کندی پیش رفته است. این ناهماهنگیها باعث شده تا زمانبندی پروژه بهشدت تحت تأثیر قرار گرفته و شهروندان مجبور به تحمل ترافیکی گستردهتر از ترافیک خود پل و شرایط نامناسب به مدت طولانی باشند.
در این پیادهراه قدم نزنید
یکی دیگر از مشکلات اصلی در این پروژه، ضعف مدیریت شهری در نظارت و پیشبرد پروژه است. منطقه ۲ شهرداری تبریز، بهعنوان متولی اجرای این پروژه، با چالشهای جدی در برنامهریزی و اجرای صحیح مواجه بوده است.
این منطقه، باید با مدیریت کارآمد و نظارت دقیق، از پیشرفت منظم پروژه اطمینان حاصل میکرد، اما به نظر میرسد که در این زمینه عملکرد موفقی نداشته است.
این ضعف در مدیریت، باعث شده تا پروژه با تاخیرهای فراوان روبهرو شده و کیفیت نهایی آن تحت تاثیر قرار بگیرد.باتوجهبه مشکلات متعدد و تاخیرهای طولانی در روند بازسازی پیادهراه پل کابلی تبریز، ضروری است که مسئولان شهری بهسرعت اقداماتی جدی برای بهبود شرایط انجام دهند البته نه برای پیادهراه یک پل بلکه ترسیم ساختار قوی برای اجرای هر پروژه شهری.