مساوات – فرشید خوشپوری: در اوج پیک آنفلوآنزا، زمانی که شهر بهطور واقعی با تب، سرفه و نگرانی درگیر است، نصب بیلبوردی با عبارت درشت «آنفولانزای خودرویی رسید» نمونهای روشن از کجسلیقگی تبلیغاتی و بیتوجهی به حساسیتهای عمومی است.
این بیلبورد که ظاهر یک صفحه روزنامه را تقلید کرده، از واژهای استفاده میکند که این روزها برای مردم معنای مشخص و دردآور دارد؛ بیماری. شهروندی که تنها چند ثانیه از کنار این تابلو عبور میکند، پیش از درک کنایه اقتصادی، با یک هشدار سلامتمحور مواجه میشود. همین ثانیههای کوتاه کافی است تا اضطراب عمومی تقویت شود و ذهنیت جامعه، که همین حالا نگران است، مخدوش گردد.
در زمان بحران سلامت، واژگان خط قرمز دارند. تبلیغات تجاری حق ندارند از ادبیات هشدار پزشکی برای جلب توجه استفاده کنند؛ چراکه نتیجه آن نه خلاقیت، بلکه ایجاد ابهام و بیاعتمادی است. چنین پیامهایی ناخواسته بر پیامهای رسمی حوزه سلامت سایه میافکنند و نظم اطلاعرسانی را برهم میزنند.
بیلبورد «آنفولانزای خودرویی» شاید قصد شوخی با بازار خودرو را داشته، اما در زمانی منتشر شده که جامعه تحمل چنین بازیهای زبانی را ندارد. وقتی تب شهر واقعی است، هر واژه باید مسئولانه انتخاب شود. و این بیلبورد دقیقاً همان جایی ایستاده که تیتر اشتباه، در زمان اشتباه، به بحرانسازی بدل میشود.
