به گزارش پایگاه خبری مساوات، یعقوب هوشیار عصر امروز در مراسم گرامیداشت روز خبرنگار در جمع اهالی رسانه آذربایجان شرقی و اعضای انجمن صنفی روزنامه‌نگاران اظهار کرد: عصر حاضر عصر ارتباطات است و امروزه چیزی به نام مرز در رسانه ها موضوعیت ندارد.
وی با بیان کارکردهای رسانه در عصر کنونی به ویژه در حوزه مسایل شهری گفت: همچنان که اگر در جامعه‌ای حوزه سلامت و ورزش پررنگ باشد، بیمار و مریض وجود نخواهد داشت می توان مدعی شد اگر جامعه به سمت شفافیت و صداقت برود، نشان دهنده آن است که اصحاب قلم در آن جامعه رسالت خود را به نحو احسن انجام می دهند.
متورم شدن بحث‌های سیاسی در رسانه‌ها!
شهردار تبریز گفت: عدم آگاهی قسمت عمده‌ای از اقشار جامعه از موضوعات مختلف، خوشایند نیست و ما برخی حوزه‌ها را از یاد برده و غفلت کرده‌ایم و در مقابل، برخی حوزه‌های بی‌مصرف را برجسته کرده‌ایم.
وی ادامه داد: متأسفانه بداخلاقی در سیاست و مسائل سیاسی در رسانه ها متورم شده است در حالی که حوزه آگاهی در جامعه مورد غفلت قرار گرفته و بحث سلامت و حوزه علم و دانش پررنگ نیست.
چرا فقط ۱۰ اتوبوس؟!
شهردار تبریز افزود: گاهی برخی رسانه‌ها موضوعات کوچکی را برجسته و فضاسازی می‌کنند، اما برای مثال هیچ رسانه فعال در حوزه شهری نمی پرسد که چرا در ۱۰ سال گذشته به طور میانگین تنها فقط ۱۰ اتوبوس برای تبریز خریداری شده است؟
هوشیار عنوان کرد: امروز بیماری‌های ریوی در سطح شهر افزایش یافته است، اما رسانه ها کمتر به موضوع آلایندگی پالایشگاه می پردازند در حالی که پالایشگاه نیز زیر بار پرداخت عوارض آلایندگی هم نمی‌رود.
منتی بر شهروندان نداریم!
شهردار تبریز تصریح کرد: هیچ فعالیت عمرانی مرا شاد نمی‌کند، چون وظیفه ذاتی شهرداری است و منتی ندارد. تمام درآمد شهرداری از جیب مردم است.
نقش اصلی شهرداری در کارکردهای اجتماعی آن است. احداث پل، آسفالت‌ریزی و… وظیفه شهرداری است. به عنوان یک شهروند و یک دغدغه‌مند این حوزه، از رسانه‌ها کمک می‌خواهم تا حقیقت را بگویند و حقایق را منعکس کنند.
رسانه‌ها، ترک فعل مسئولان را نقد کنند!
وی افزود: امروز کسی نیست که از ترک فعل مسئولان بپرسد. تکمیل نواقص میدان آذربایجان و مرکز همایش‌های خاوران بیش از خود پروژه‌ها هزینه داشته است اما کسی در این مورد سوالی نمی‌پرسد. عوارض مربوط به ملت است و باید در محل اثر آن هزینه شود.
هوشیار گفت: مدیریت شهر و رسانه ها باید دست در دست هم بدهیم و قطار تبریز را به ریل اصلی و جایگاه واقعی خود برگردانیم.
