مساوات – احمد حسن نژاد: تبریز شهر خیّرین است. شهری که در آن ده‌ها مدرسه، کتابخانه، درمانگاه، بیمارستان و دیگر مراکز عمومی توسط خیّرین راه‌اندازی شده است. بیمارستان کودکان تبریز یکی از همین مراکز درمانی خیّرساز است که به همت بلند برادران مردانی‌آذر در ۵۷ هزار مترمربع در شهرک خاوران احداث و طی ماه‌های اخیر مورد بهره‌برداری قرار گرفته است.
علیرغم افتتاح و انتقال بخش‌های مختلف بیمارستان کودکان فرمانفرماییان تبریز، گفته می‌شود این بیمارستان با کمبود و مشکلات اساسی دست وپنجه نرم می‌کند. عدم نصب تجهیزات خریداری شده از قبیل MRI، آنژیو و سی‌تی آنژیو از آن جمله مواردی است که با وجود هزینه‌های چند ده میلیاردی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، بدلیل عدم تامین هزینه‌های حدودا ۱۵ میلیارد تومانی نصب، خاک می‌خورند.
مورد دیگری که نباید از کنار آن به همین راحتی گذشت، سرنوشت بیمارستان سابق کودکان تبریز در محله ششگلان است. تقریبا هسته اصلی این بیمارستان تاریخی طی ماه‌ها و هفته‌های گذشته به بیمارستان جدیدالاحداث خاوران انتقال یافته است و آنچه هم‌اکنون از آن بر جای مانده، تنها اورژانس و چند بخش فرعی است.
این در حالیست که تبریز به جهت داشتن مرکزیت درمانی در منطقه شمالغرب کشور، نیازمند داشتن چندین بیمارستان و مرکز درمانی در حوزه کودکان است و شورای دانشگاه علوم پزشکی تبریز هم بر همین اساس، قبلا طی مصوبه‌ای اعلام کرده؛ وجود یک بیمارستان کودکان برای تبریز کفایت نمی‌کند. بنابراین ضروریست بیمارستان فرمانفرمائیان، به عنوان مرکزی برای درمان اطفال حفظ شود و این شدنی نیست مگر اینکه چندین بخش مهم در این مرکز درمانی همچنان مستقر باشد.
بی‌شک تعطیلی بیمارستان کودکان ششگلان و انتقال یک بیمارستان دیگر به محل آن هم با مصوبه شورای دانشگاه هم با سیاست‌های دولت در خصوص افزایش زاد و ولد منافات دارد و بایستی همه دلسوزان شهر و مسئولان حوزه درمان و سلامت، مخالفت خود را به صراحت اعلام نمایند.
