به گزارش پایگاه خبری مساوات، «یعقوب مطلوبی» هنرمند نقاش این اثر ارزشمند، از تصمیم خلق این اثر سمبولیک می گوید: بزرگی می گفت هنرمند هر مملکتی بیشتر باشد، آن مملکت غنی و ثروتمند است. با این اوصاف پتانسیل تبریز، شهر اولین ها و شهر هنر پرور مشخص می شود. به عنوان یکی از هنرمندان این شهر، وظیفه خود دانستم با این هنر، قهرمان تاریخی این دیار را به قلم بیاورم.
وی افزود: عزت ستارخان در ذهن من باعث شکل گیری این ایده شد. من نزدیک به ا سال تحقیق کردم و از عکس های استاد جدید الاسلام و عکس های تاریخی کمک گرفتم. این نقاشی را به سبک سمبولیسم در ابعاد ۲/۱۵ در ۲/۳۰ با رنگ روغن روی برزنت کار کردم و از رنگ های محدود استفاده کردم. دو سال اتمام این اثر زمان برد و تاثیر معنوی زیادی بر روی من داشت. من گاهی با اشک نقاشی می کردم. در این نقاشی مسجد کبود، ارگ تبریز، بازار و دیوار حصارهای دور تبریز، دیوار خانه ستار خان ، فرش هریس زیر پای ستارخان و … در کنار ستارخان ترکیب بندی شده اند.
وی در خصوص پروسه اهدای نقاشی به موزه ستارخان تا گم شدن آن اذعان داشت: سال ۹۷ تصمیم گرفتم این نقاشی را به موزه ببخشم چون معتقدم موسیقی و نقاشی مال من نیست و این خاک را هم مثل خانه خودم می دانم و سعی می کنم زینت بخشم. اهدای این تابلو به موزه خواسته خودم بود و مهندس آبدار در طی نامه نگاری هایی، رسید اهدا را به بنده دادند و ما این نقاشی را اهدا کردیم ولی نمی دانم چرا پس از یک سال گم شده!
وی تشریح کرد: طی یک برنامه ای، من بعد از یک سال اگاه شدم که تابلو در موزه نیست . این گم شدن برای من غیر قابل باور است! گم شدن این تابلو که نزدیک یک سال فقط تحقیقاتش زمان برده عین این است که بچه من گم شده باشد! الان یک و نیم سال است که این تابلو گم شده و با همه این که مدیر کل اداره میراث فرهنگی قول پیگیری این گم شدن را به بنده دادند ولی هیچ خبری نیست! در این مدت اگر موزه زیر و رو می شد، تابلو پیدا می شد! این گم شدن توجیه پذیر نیست و مطالبه من این است که اثر من را پیدا کنند.
مطلوبی نتیجه فراموش کردن آثار هنری را بریا جامعه مضر خواند و افزود: عدم دقت و توجه به ارزش آثار هنری مثل فرش، موسیقی و آثار تجسمی ، نتیجه ای جز فروپاشی فضای هنری فرهنگی در جامعه به بار نمی آورد. بی توجهی مسئولین، هنرمندان را از همکاری با آنها دلسرد خواهد کرد و ما هنرمندان دیگر در مناسک و مراسمات اداری و رسمی همراهی نخواهیم کرد.
