مساوات – رسول اسماعیل‌زاده دوزال: شکست جبهه موسوم به جبهه انقلاب، حتی در خارج از کشور به ویژه در کشورهای همسایه نیز دور از انتظار بود. برای همین بود که آنان پس از پیروزی جناب پزشکیان برای ارسال تبریک از هم سبقت می گرفتند. شایان ذکر است آنچه در واکنش این کشورها بیشتر نمود داشت، علاقه بی‌صبرانه شان در آغازی تازه در روابط، با رویکردی تازه بود. شاید آنان بیشتر از نهادهای سیاسی داخلی از طولانی شدن مدت تشریفات تحلیف و تنفیذ و شکل‌گیری کابینه در فضای تامل قرار گرفتند.
پیروزی دکتر مسعود پزشکیان در چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران نه تنها در داخل کشور فضای تازه ای را دمید و خفتگانی را بیدار کرد و نسیم دلنوازی را در هوای دلمرده جامعه دمید، در شرایطی که قدرت حاکمه اجرایی را طوری پریشان حال کرد که قلم به دستان این جبهه و توده های همیشه جَوزده به ناسزاگویی بخش اعظم رای دهندگان رو آوردند و با زیر پا گذاشتن قوانین و مقررات و عدم توجه به اخلاق سیاسی اسلام از هیچ گونه ناسزاگویی فروگذار نکردند. این شکست قابل پیش‌بینی برای تندروها آنچنان گران آمد که همچون عقرب خشمگین که بعضا خود و خودی‌ها را می‌گزد، هواخواهان مقابل را گزید. آنانی که منافع شخصی را بر منافع ملی ترجیح می‌دادند و با افسونگری و شعبده‌بازی و لجن‌پراکنی و تخریب‌های سازمان یافته در تحریف حقایق و انکار واقعیت‌ها سعی داشتند.
البته که این شکست برای آنانی که هرگونه تغییر وضع موجود را بر نمی‌تابند غیرقابل تحمل و تصور بود. تمام تلاش‌های انتخاباتی این جبهه که ای بسا با برخی تخلفات قانونی هم همراه بود، به طوری که حتی واکنش رئیس موقت دولت را هم در پی داشت، نتیجه عکس داد و از قضا اسکنجبین صفرا فزود.
این شکست جبهه موسوم به جبهه انقلاب، حتی در خارج از کشور به ویژه در کشورهای همسایه نیز دور از انتظار بود. برای همین بود که آنان پس از پیروزی جناب پزشکیان برای ارسال تبریک از هم سبقت می‌گرفتند.
شایان ذکر است آنچه در واکنش این کشورها بیشتر نمود داشت، علاقه بی‌صبرانه‌شان در آغازی تازه در روابط، با رویکردی تازه بود. شاید آنان بیشتر از نهادهای سیاسی داخلی از طولانی شدن مدت تشریفات تحلیف و تنفیذ و شکل‌گیری کابینه در فضای تامل قرار گرفتند.
دلیل این امر روشن بود. زیرا شهید جمهور مرحوم رئیسی با رویکردی اسلامی مبتنی بر عقلانیت، ترمیم و تقویت و تحکیم روابط با کشورها بخصوص با همسایگان را به طور هدفمند دنبال می کرد و در این خصوص بسیاری از موانع را کنار زده و گام‌های موثری برداشته بود. گفتنی‌ست همسایگان بیشتر نگران بازگشت به عقب بودند، حتی رئیس جمهوری آذربایجان، جناب الهام علی‌اف، بارها در موقعیت‌های مختلف خواستار اجرایی کردن توافق های به عمل آمده در آخرین دیدارش با رئیس جمهوری اسلامی ایران، مرحوم رئیسی بود.
این بی‌صبری در ایجاد روابط حسنه در پیام‌های تبریک متفاوت و واکنش‌های متواتر آنان نیز هویداست. آقای رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه، در اظهارنظر خود در خصوص انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران با علاقه خاصی از شخصیت پزشکیان سخن به میان آورد و اظهار امیدواری قطعی کرد که در روابط بین دو کشور افق‌های خوبی به نظر آید.
تقریبا اغلب همسایگان، خوشحالی خود را از پیروزی جناح معتدل و عدالتخواه پنهان نکرده و حتی به طور شتابزده از جناب پزشکیان برای سفر به کشور متبوع دعوت به عمل آوردند.
امام‌علی رحمان، رئیس جمهوری تاجیکستان نیز از قافله عقب نمانده و او نیز ضمن تبریک متفاوت از جناب پزشکیان پیشاپیش برای سفر رسمی به دوشنبه دعوت به عمل آورد.
همسایگان ترک زبان کشورمان از آذربایجانی بودن و ترک زبان بودن آقای پزشکیان نیز تحت تاثیر قرار گرفتند و نوعی سورپرایز دیپلماتیک شدند.
پرواضح است که این موضوع در مناسبات جدید بسیار موثر است و بدون هیچگونه موانع و دردسرها و تلاش‌های اضافی دیپلماتیک، به طور طبیعی کدورت‌ها و تنش‌ها را از میان خواهد برد. تنش‌هایی که توان دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران را با مشاوره های غیرفنی برخی کارشناسان که پایشان هم در صدا و سیما به مراتب باز است و از رسانه ملی استفاده جناحی و شخصی می‌کردند، به طرز عمده‌ای تقلیل داده است. چنانکه با برخی کارشناسان تصنعی و ساختگی کوک شده از سوی برخی گروه‌های سیاست زده و تنش‌افزا، روابط بین همسایگان بویژه بین کشورهای ترک‌زبان به طرز مضحکه‌ای لوث شده بود.
از فحوای پیام و سبک ادبیات پیام دهنده روشن است که همسایگان برای تحکیم روابط با رویکردی جدید بسیار خوشبین هستند. این موضوع برای کشورمان بسیار اهمیت دارد و می‌تواند گشایگر باب‌های جدیدی در روابط و تشکیل هم پیمانان و همکاری منطقه‌ای و یا پیوستن به تشکلات منطقه‌ای باشد.
با توجه به این فضای مغتنم و مبارک می‌توان پیش‌بینی کرد که در زمانی نزدیک، بستر عضویت جمهوری اسلامی ایران در اتحادیه کشورهای ترک زبان فراهم شود. عضویت جمهوری اسلامی ایران در این اتحادیه در گذشته در داخل و خارج در هاله‌ای از ابهام بود. در داخل با این عضویت برخی ذی‌نفوذان مخالفت می‌ورزیدند و در اتحادیه پیش گفته هم پذیرش عضویت چندان آسان به نطر نمی‌رسید. در شرایط فعلی و با توجه به نگرش مثبت همسایگان به تغییر انتخاباتی، هر دو مانع رفع شده است.
با توجه به شناختی که از رویکرد جناب پزشکیان وجود دارد، ایشان موافق پیوستن ایران به چنین اتحادیه‌هایی خواهد بود و کشورهای عضو اتحادیه نیز با رویکردی مثبت از عضویت ایران در اتحادیه استقبال خواهند کرد. این امر سبب خواهد شد سیاست رانش کشورهای بیگانه مخرب از منطقه که همواره از سوی جمهوری اسلامی ایران دنبال می‌شود، تقویت شود و رشد و توسعه منطقه‌ای با اتکا به ظرفیت‌های منطقه‌ای شکل گیرد.
