هرچند برخی از دوستان مدافع این نوع همایش‌ها و همایش‌بازی‌ها، از جمله همایش اخیر “نقش رسانه‌ها در سازگاری با بحران آب یا بحران کم آبی و مسئولیت‌های اجتماعی روابط عمومی، نمی‌خواهند به عمق انتقادات رسانه‌ها پی ببرند و حاضر به ارائه گزارشی مستند و مستدل از دستاوردها و خروجی‌های این‌گونه همایش‌ها در تمام این سال‌ها نیستند، با این حال، همچنان معتقدیم که مشکل کمبود آب، بحران آبی و تنش‌های مرتبط با آن از طریق همایش‌بازی حل نخواهد شد.توصیه می‌کنیم مسوولان شرکت آب منطقه‌ای آذربایجان شرقی، ضمن درک درست از محتوا و هسته اصلی انتقادات رسانه‌ای پیرامون این گونه همایش‌ها، اولا با اسامی و واژگانی نظیر رسانه، روابط عمومی یا هر عنوان دیگری بازی نکنند و ثانیاً در خصوص سئوالات و مطالبات مطرح‌شده، از جمله ارائه گزارش از دستاوردها و خروجی‌های چنین رویدادهای نمایشی و ویترینی، شفاف‌سازی کنند تا نه اساس کار رسانه‌ها زیرسئوال برود و نه افکار عمومی از اصل موضوع منحرف شود.
بار دیگر تاکید می شود، مسأله آب به‌ویژه در مناطق خشک و نیمه‌خشک مانند آذربایجان‌شرقی، یکی از چالش‌های دهه‌های اخیر بوده است. علیرغم برگزاری متعدد همایش‌ها و سمینارهای علمی در این زمینه، هنوز هیچ راه‌حل مؤثر و عملی برای مقابله با کمبود آب و خشکسالی ارائه نشده، دستگاه‌های متولی همچنان به رویکردهای بی‌نتیجه‌ای مانند برگزاری همایش‌های آبکی روی آورده‌اند که نه تنها تاثیری در حل مشکل ندارند بلکه بیشتر به نمایش سیاست‌های ناکارآمد می‌پردازند.
متأسفانه بحران آب و تنش آبی در کشور و استان مدت‌هاست درگیر همایش‌های بی‌حاصل و تکراری شده‌اند. تصمیماتی که بیشتر جنبه فریب افکار عمومی را دارند و تنها به انحراف توجه از مشکلات واقعی و مدیریتی می‌پردازند. در حالی که این همایش‌ها به جای حل بحران، بر استمرار آن می‌افزایند.ای کاش شرکت آب منطقه‌ای آذربایجان شرقی در کنار برگزاری این همایش‌ها، گزارشی از آخرین اقدامات خود در خصوص مدیریت ۷۰ هزار چاه غیرمجاز حاشیه دریاچه ارومیه می‌داد. چاه‌هایی که یکی از اصلی‌ترین عوامل خشک شدن دریاچه ارومیه به شمار می‌روند. این گزارش می‌توانست نشان دهد که سازمان مذکور تا چه حد در ایفای وظایف حاکمیتی خود در زمینه مدیریت بحران آب موفق عمل کرده است.
ضمنا فرونشست زمین یکی از مشکلات جدی زیست‌محیطی است که در نتیجه برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی در بسیاری از مناطق ایران، از جمله آذربایجان شرقی، بروز کرده است.این پدیده باعث کاهش ارتفاع سطح زمین، ایجاد ترک‌ها و شکاف‌های عمیق در مناطق مختلف و آسیب به زیرساخت‌ها می‌شود. در آذربایجان شرقی، که بخش زیادی از کشاورزی آن به منابع آب زیرزمینی وابسته است، این بحران به‌طور ویژه قابل توجه است. با این حال، مسئولان مربوطه، به ویژه در شرکت آب منطقه‌ای استان، در بسیاری از موارد به این مشکل بی‌توجه هستند یا اقداماتی که انجام می‌دهند، به نظر نمی‌رسد برای حل اساسی مشکل باشد. سکوت و کم‌کاری این نهادها در مواجهه با بحران فرونشست، باعث نگرانی روزافزون کارشناسان و فعالان محیط زیست شده است.در حقیقت، مشکل فرونشست زمین به بخشی از سیاست‌های غلط مدیریتی، کمبود منابع آبی و عدم نظارت کافی بر برداشت‌های بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی برمی‌گردد. اگر تدابیر لازم برای کنترل و محدود کردن این برداشت‌ها در سریع‌ترین زمان ممکن اتخاذ نشود، تبعات آن به مراتب جدی‌تر از آن خواهد شد که اکنون شاهد هستیم.
