مساوات – فرمان فرضی: یادم است در دهه هشتاد برف سنگینی گیلان را غافلگیر کرد و بعدها به بحران سفید گیلان معروف شد، ارتفاع برف در برخی مناطق به یک ونیم متر می‌رسید و راه‌های دسترسی بسته بود و فاجعه انسانی صدها هزار نفر را تهدید می‌کرد. در آن شرایط فاجعه‌بار، برخی انسان‌ها نان لواش را پانزده برابر گرانتر به هموطنان بیچاره‌شان می‌فروختند.
در زلزله بم و در شرایطی که نزدیک سی هزار انسان در زیر آوار جان‌شان را از دست داده بودند، برخی انسان‌ها پتو و چادر و بسته‌های مواد غذایی را سرقت کرده و در بازار آزاد به قیمت‌های گزاف فروخته بودند… مثال‌هایی از این دست به وسعت تاریخ و جغرافیای ما فراوان است.
ما اگر ساعت‌ها و ساعت‌ها در صف مرغ می‌ایستیم، به این خاطر نیست که مریض بدحالی در خانه داریم و اگر تا دو ساعت گوش مرغ نخورد می‌میرد، و به این خاطر هم نیست که اگر یک روز یا یک هفته مرغ نخوریم می‌میریم، ما در صف می‌ایستیم تا دو تا مرغ بیشتر گرفته‌باشیم، و در اندیشه کوتاه و محقر خود، خود را نجات یافته یک زلزله اقتصادی بدانیم.
می‌خواهم بگویم اساسا ما نه با سیل، نه با زلزله، نه با تورم و گرانی و نه با هیچ فاجعه دیگری مشکل نداریم، بشرط آنکه دامن ما را نگیرد. از گرانی حتی خوشحال هم می‌شویم به شرط اینکه دارایی‌های خودمان هم گران شود. ما با دروغ و تهمت و بهتان هم اصولا مشکلی نداریم بشرط اینکه متوجه خودمان نباشد.
واقعیت این است که ما انسان‌های خودخواهی هستیم و تمام دغدغه‌های‌مان صرفا نجات خودمان است، اینکه خودمان مرغ داشته باشیم، خودمان نان لواش داشته‌باشیم، خودمان سیر باشیم. مسئولین ما هم کارنابلد هستند، هم خودخواه هستند، هم بی‌عرضه هستند، هم ناکارآمد هستند… چرا که جزئی از ما هستند، برادر و پسرعمو و پسرخاله‌های یکی از ماها هستند.
می‌خواهم بگویم حلقه گمشده خوشبختی ما، اقتصاد نیست، انصاف است. اگر تمام دلارهای جهان را هم بر سر این کشور بریزند، تردید نکنید که مشکل ما حل نخواهدشد، بلکه شکاف‌های‌مان بیشتر هم خواهد شد. همین الان هم مشکل ما پول نیست، وگرنه هزینه نگهداری یک سگ در بالاشهر تهران گاهی معادل حقوق چهل و پنج کارگر است.
بیایید؛ از خودمان شروع کنیم، در رفتار و گفتار و کردارمان چقدر انصاف داریم؟ نسبت به دشمنان‌مان چقدر انصاف روا می‌داریم؟ لطفا با بی‌انصافی خود، ناکارآمدی مسئولان بی‌مسئولیت را پوشش ندهید. اگر گران است نخرید، اگر گران است نخریم!!!! هیچ کس با یک هفته مرغ نخوردن نمرده است. دولت مسئول مستقیم فقر فرهنگ عمومی است اما انصاف کل دین و کل انسانیت است.
