به گزارش پایگاه خبری مساوات به نقل از آناج، چرخه ملالآور تکرار لایتناهی در باشگاه تراکتور حتی هر منتقدی را هم از انتقاد خسته کرده چرا که نه گوش شنوایی برای شنیدن هست و نه عزمی برای تغییر نحوه مدیریتی که اثبات کرده بازدهی مثبتی ندارد.
تراکتور نقلانتقالات ابتدای فصل را با علی خطیر و میرمعصوم سهرابی آغاز کرد، با ایوب بهتاج ادامه داد و هنوز به اتمام نیم فصل نرسیده کار به هوشنگ نصیرزاده سپرده شد تا حتی امکان طرح سوال بابت قراردادهایی که بسته شده و بازیکنان به راحتی میتوانند جدا شوند، وجود نداشته باشد. واقعیت اینکه تا شما اراده کنید راجع به قرارداد یا موضوعی پرسش طرح کنید، باشگاه تراکتور مدیر خود را تغییر داده که پاسخش هم در صورت پرسش اینگونه باشد: “من نبودم و در مدیریت قبلی اتفاق افتاد!”
تغییرات مکرری که حتی نمیتوان آن را با عملکرد نامناسب یک مدیر توصیف کرد چرا که احتمالا در آینده از وی دوباره استفاده شود! به عبارت دیگر در باشگاه تراکتور گزاره “آزموده را دوباره آزمودن خطاست” جایی ندارد و اعتقاد بر عکس این موضوع بین بالادستیها جاری است.
یادداشت مطروحه را با توضیح خبر دیروز به پایان میرسانیم که به تنهایی گویاست. ایوب بهتاج پس از دومین دوره مدیریت خود در تراکتور از سمت خود کنار رفت و هوشنگ نصیرزاده عضو سابق هیات مدیره و معاون ورزشی اسبق تراکتور که در دورهای نیز مورد سوءظن محمدرضا زنوزی قرار گرفت، این بار به عنوان مدیرعامل ایفای نقش خواهد کرد.
اینکه چرا میآیند، میروند و دوباره میآیند و بازهم همان آش و همان کاسه سوالی است که بیپاسخ مانده و گویا مالک تراکتور هم به اندازه سابق رسانهدوست نیست که ذره امیدی برای یافتن جواب آن باقی مانده باشد.