مساوات- جاوید کاظمپور: رضا علیزاده با ورود به کمیسیون صنایع و معادن و اتکا به توان مذاکره و شناخت دقیق از حوزه معدن، نهتنها به سرعت جای خود را در میان اعضا باز کرد، بلکه توانست در رقابتی دشوار، رأی اکثریت را کسب کند و بر کرسی ریاست این کمیسیون تکیه بزند. این موقعیت، عملاً دست او را برای اثرگذاری در سیاستگذاریهای صنعتی و معدنی کشور بازتر کرد.
یکی از نتایج مستقیم همین جایگاه، تعیین مسیر روشن برای سونگون بود، مسیری که سالها به دلیل پراکندگی منابع و نبود تمرکز تصمیمگیری گره خورده بود. علیزاده توانست منابع مسئولیت اجتماعی مجتمع مس سونگون را از پراکندگی خارج و به سمت پروژههای اولویتدار شهرستان هدایت کند. تصویب و آغاز ساخت بزرگراه بینالمللی ورزقان–نوردوز توسط شرکت ملی صنایع مس را باید تصمیمی دانست که قفل تاریخی بنبست ورزقان و خاروانا را شکست و مسیر توسعه واقعی را باز کرد.
در کنار این پروژه، اصلاح موقت و آغاز احداث تقاطع ورودی ورزقان، (محلی که سالها حادثهخیز بود) از جمله اقداماتی است که اثر آن برای مردم ملموس است. همزمان، پروژههای کلان توسعهای سونگون نیز با آرامش و انسجام بیشتری پیش میروند، از جمله کارخانجات ذوب و پالایش، فازهای ۳ و ۴ تغلیظ و سایر طرحهای زیرساختی که سالها روی کاغذ مانده بودند.
در حوزه اجتماعی، علیزاده شاید مهمترین تصمیم خود را با «سامانه اشتغال شهرستان ورزقان» گرفت، سامانهای که بهنوعی نقطه پایان بر استخدامهای غیرشفاف گذاشت و سهم واقعی مردم منطقه را از فرصتهای شغلی سونگون تأمین کرد. توقف استخدام نیروهای غیربومی و برقرار شدن حداقلی از عدالت شغلی، یکی از خواستههای دیرینه مردم بود.
در بخش عمرانی نیز هماهنگیهای او با مجموعههای شهرستان و صنایع مس باعث شد طرحهایی که سالها نیمهکاره مانده بودند، فعال شوند: از جدولکشی، آسفالت و سنگفرش روستاها تا نوسازی و تکمیل مدارس رها شده. پروژههای آبرسانی، تکمیل بزرگراه خواجه–ورزقان، اجرای شبکه فاضلاب شهری ورزقان و خاروانا، آبرسانی به دهها روستا، حمایت از نوسازی نمای ساختمانها و ساماندهی باشگاه مس سونگون نیز در همین دوره سرعت گرفتند.
اینها تنها بخشی از کارهایی است که مردم نتایجش را در زندگی روزمره لمس میکنند. طبیعی است که بخشی از فعالیتهای کلان، در مرحله تصمیمسازی یا اجرا باشد و هنوز امکان مشاهده عمومی نداشته باشد. اما آنچه قابل انکار نیست، تغییر وزن ورزقان در تصمیمات ملی و آغاز دورهای جدید از پروژههای زیرساختی، اجتماعی و صنعتی است.
در روز مجلس، مرور همین واقعیتها کافی است تا بدانیم نمایندهای که بهدرستی جایگاه خود را بشناسد، میتواند مسیر یک منطقه را تغییر دهد.
