به گزارش پایگاه خبری مساوات به نقل از آذرانجمن؛ رضا حسینی بقانام در زمینه (تار آذربایجانی)، وحید اسداللهی (درام و طبل)، آشیق حسن اسکندری (قوپوز) و چنگیز مهدیپور نیز در زمینه (قوپوز) از جمله هنرمندانی هستند که شایسته دریافت بالاترین نمره در زمینه موسیقی آذربایجانی در ایران شده اند.
▪️رضا حسینی بقانام
«رضا حسینی بقانام» اولین استادی است که نشان درجه یک هنری در زمینه موسیقی آذربایجانی را دریافت نمونده است. او متولد سال ۱۳۵۸ در تبریز است. او از شش سالگی فعالیت در حوزه موسیقی را شروع کرده و دارای مدرک کارشناسی ارشد اتنوموزیکولوژی از دانشگاه هنر تهران و دکترای مطالعات ترجمه از دانشگاه ییلدیز تکنیک استانبول است.
موسیقی را از هفت سالگی نزد استاد شاطریان آغاز کرده و سالهای زیادی با ارکسترهای جوانان، نوجوانان و ارکستر بزرگ شاطریان همکاری کرده است.
این هنرمند جوان تبریزی علاوه بر فعالیت در حوزه موسیقی، در حوزه قلم و نوشتن هم دستی بر آتش دارد و به ترجمه و نگارش کتابهای تخصصی در حوزه موسیقی مشغول است که از آن جمله میتوان به «اتنوموزیکولوژی یک مقدمه بسیار کوتاه»، «سی و سه بحث در اتنوموزیکولوژی»، «ائیواندا تار چالیرام»، «ساواش» (مجموعه داستان) و «سن سوروشدوغون اوچون» اشاره کرد.
این نوازنده تبریزی در سن ۴۳ سالگی موفق به دریافت نشان درجه یک هنری از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شده است. او در حال حاضر در زمینهی موسیقی کودکان فعالیت هایی را انجام داده و عضو پیوستهی خانهی موسیقی شعبه تبریز و انجمن صنفی ایفاگران موسیقی آذربایجان است.
▪️وحید اسداللهی
«وحید اسداللهی» نیز نشان درجه یک هنری در زمینه ناغارا قاوال را کسب کرده است. این موسیقیدان و نوازنده پیشکسوت ناغارا و قاوال (دایره) متولد ۱۳۳۹ در اردبیل است، او در ۱۱ سالگی از برادرش قاوال نوازی را فراگرفت. پس از آن نزد هوشنگ زیوه نواختن نقاره را آغاز کرد.
او در ۱۶ سالگی با علی سلیمی نوازنده برجسته تار آشنا شد و چند سال به عنوان نوازنده نقاره او را همراهی کرد. سپس وی در ۲۹ سالگی به جمهوری آذربایجان رفت و تحت تعلیم الماس قلی اف تکنیکهای ممتاز نوازندگی را آموخت.
اسدالهی با ارکسترهای موسیقی در جمهوری آذربایجان همکاری داشته و به عنوان نخستین تکنواز خارجی نقاره در ارکستر فیلارمونیک باکو عضویت دارد. او برنامههای متعددی را در کشورهای مختلف نظیر کانادا، آمریکا، فرانسه، آلمان و ایتالیا اجرا کردهاست.
حضور موفق در جشنوارههای مختلف موسیقی، دو بار کسب مقام اول در جشنواره موسیقی فجر و عضویت در هیئت داوران جشنواره موسیقی نواحی (کرمان ـ ۱۳۸۰) در کارنامه هنری او ثبت شده است.
آلبومهای دوگاه، ریتمهای آذربایجان، ماهور هندی، دست افشان و وصال و ضرب آذر (دونوازی تنبک و نقاره با همکاری کامبیز گنجهای (تنبک) و رقصهای آذربایجان (همنوازی با غلام میرزا یف (دودوک)، ناطق میرزایف (گارمون) و جیحون حسین اف (پیانو) از آثار شاخص اسداللهی هستند.
▪️عاشیق حسن اسکندری
عاشیق حسن اسکندری دیگر هنرمند آذربایجانی است که در زمینه نوازندگی قوپوز، شایسته اخذ نشان درجه یک هنری شده است. طرلان اسکندری، معروف به حسن اسکندری، دوم بهمن سال ۱۳۲۶ در روستای اوزوم کاللا ناحیه قره داغ چشم به جهان گشود. این هنرمند از سال ۱۳۴۸ در تبریز نزد عاشیق رسول قربانی و عزیز شهنازی به کار قاوال نوازی و آواز خوانی مشغول شد.
بعد از مدتی به تشویق بالابان نواز معروف، عباس عبادیان، ساز نوازی را یاد گرفت و هنر عاشیقی را پیشه کرده، همزمان نیز در رادیو تبریز به اجرای داستانهای عاشیقی مشغول شد.
در سال ۱۳۶۴، عاشیق حسن به همراه چند عاشیق دیگر به جشنواره فجر دعوت شد؛ و این آغازی بود بر ارجگذاری به موسیقی عاشیقی از آن پس او و گروهش در همه جشنواره های فجر حضور یافته و جوایزی دریافت کرده اند.
او تاکنون در کشورهای مختلفی چون جمهوری آذربایجان، ژاپن، آلمان، انگلستان، فرانسه، هلند، چین، ازبکستان، قزاقستان، اسلواکی، اتریش، اسلوونی، مجارستان چک و ترکیه برنامه اجرا کرده است.
او در ۱۳۷۵ به عنوان بهترین تنظیم کننده برنامههای موسیقی رادیو و تلویزیون و در ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ به عنوان بهترین خواننده و تنظیم کننده برای تولیدات رادیو و تلویزیون انتخاب شد.
عاشیق حسن، عاشیقی آفرینشگر است. او علاوه بر اجرای موسیقی عاشیقی، دیوانی ترتیب داده که حاوی قوشماها گرایلیها و تجنیس دستی دارد. از کارهای او آیلار و ائلدار داستانی «عاشیق قشم گوروشو» قابل توجه هستند.
▪️عاشیق چنگیز مهدیپور
چنگیر مهدیپور نیز در رشته موسیقی (نوازندگی قوپوز) عنوان درجه یک هنری را کسب کرده است.
استاد مهدیپور در سال ۱۳۴۰ در روستای شیخ حسنلو از توابع شهرستان کلیبر در استان آذربایجان شرقی چشم به جهان گشود. او از کودکی شیفته موسیقی بود و از محضر عمویش عاشیق عیناللّه، که از اساتید معروف آن دیار بود بهره جست و با ساز قوپوز آشنا شد.
عاشیق چنگیز مهدیپور در سال ۱۳۵۶ در تهران به یادگیری فنون موسیقی ادامه داد و چندین سال به فراگیری نغمات موسیقی ترکی و هنر عاشیقی پرداخت. او همچنین از تکنیکهای جذاب استاد حسین اسدی در نوازندگی قوپوز بهره جست.
در سال ۱۳۶۲ در تهران در آموزشگاه موسیقی چنگ با فراگیری نتهای موسیقی به گردآوری، تحقیق و تألیف قطعات نت نویسی شده پرداخت.
مهدیپور در سال ۱۳۶۸ به تبریز بازگشت و در محضر استاد یحیی اسماعیلزاده تئوری موسیقی را فراگرفت.
وی کنسرت های متعدد بومی – عاشیقی را در شهرهای مختلف کشور و همچنین خارج از کشور اجرا نموده و شرکت در جشنواره موسیقی فجر و کسب دیپلم افتخار و لوح زرین در سال ۱۳۷۰ و مقام برتر تکنوازی در سال ۱۳۷۴ و دهها عنوان برتر کشوری را در کارنامه هنری خود دارد.
از تالیفات وی میتوان به کتاب “مکتب قوپوز”، کتاب پژوهشی “عاشیق های قدیم و جدید”، کتاب “عاشیق هاوالاری” و همچنین تولید و اجرای ۵ کاست موسیقی اشاره کرد.