به گزارش پایگاه خبری مساوات، حسین سیمایی صراف، وزیر علوم در ادامه جلسه علنی امروز سه شنبه و در پاسخ به سوال محمد منان رئیسی و ۶۴ نفر دیگر از نمایندگان پیرامون اینکه چرا وزارت علوم که مرکز نخبگانی کشور است برنامه عملیاتی جدی برای کنشگری عملیاتی دانشگاه ها در حل مسائل کشور نداشته و دچار روزمرگی شده است، بیان کرد: سالروز شهادت حضرت زهرا ( س) را تسلیت می گویم. یوم الله ۱۳ آبان و روز ملی مبارزه با استکبار را گرامی می داریم. سوال ایشان واقعا سوال ملی و بین المللی است. همه دنیا درگیر این چالش هستند که چگونه بین دانشگاه، صنعت و جامعه ارتباط برقرار کنند. در بهترین دانشگاه دنیا همچنان وضع در این زمینه رضایت بخش نیست.
وی، اظهار کرد: ما کتاب های فراوانی چاپ کردیم که چگونه می توان بین دانشگاه و جامعه ارتباط برقرار کرد. دغدغه ای است که رهبر انقلاب پیش از همه و چند دهه است که مطرح کردند. باید افتخار کنیم که بیش از همه رهبری در حوزه علم و فناوری پیشرو هستند. مسئله رابطه دانشگاه با صنعت و نقش دانشگاه در حل مسئله و شرکت ها دانش بنیان همه محصول ایده های مقام معظم رهبری است. وقتی می خواهیم عملکرد دانشگاه را در حوزه ارتباط با جامعه و صنعت ببینیم باید کل نهاد علم را ارزیابی کنیم.
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، تصریح کرد: تا سال ۵۷ فعالیت اصلی دانشگاه آموزش بوده است اما به درستی در دهه ۷۰ و تقریبا ۸۰ کشور متوجه شد ماموریت دانشگاه فقط آموزش نیست فلذا به درستی هم اسم و هم ماموریت وزارت‌خانه اصلاح شد. وزارت علوم، تحقیقات و فناوری شد. از سال ۵۷ به بعد تحقیقات و پژوهش به فعالیت ها اضافه شد. بعد انقلاب ما پژوهشگاه داریم. مقاله چاپ می شود. فلذا در زنجیره نهاد علم و انتهای آن شرکت ها دانش بنیان و پارک های علم و فناوری تاسیس می شود. ما باید در انتهای زنجیره پارک ها علم و فناوری را ببینیم. حداکثر ۱/۳ همت پول دادیم و خروجی بسیار خوبی داشتیم. میلیارد ها دلار صرفه جویی ارز شده است. ۲۰۰۰ محصول شرکت ها زیر مجموعه تولید می کنند. محصولاتی که اگر نهاد علم تولید نکند باید در دوره تحریم از خارج وارد کنیم.
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری تصریح کرد: ما در دنیا فقط دو درصد علم را تولید می کنیم و ۹۸ درصد مصرف کننده هستیم. ما باید در لبه دانش حرکت کرده و تولید علم داشته باشیم. اشکال شما راجب به آیین نامه ارتقا کاملا درست است و قبول دارم. همه وزرا زحمت کشیدند. اصلاح آیین نامه ارتقا از روز اول دغدغه من بود. در گذشته ارتقا فقط بر اساس مقاله بود الان تغییر کرده است. گفتیم اگر فردی شرکت دانش بنیان زده یا یک واکسن ساخته و کشور را نجات دادید استاد تمام خواهید شد. اگر کشور را از یک اپیدمی نجات دادی قطعا استاد تمام خواهید شد. برای رشته علوم اجتماعی هم اثربخشی اجتماعی را دیدیم. امروز استاد فقط از راه مقاله ارتقا پیدا نمی کند. شیوه آموزش هم مهم است. استاد می تواند از راه آموزش و پژوهش و فناوری ارتقا یابد.
وی افزود: اگر انتشار مقاله جنبه محرمانه داشته باشد. به کمیسیون محرمانه می رود و استاد از آنجا ارتقا می گیرد. در این ۱۳ بنیان ما ۳۰ هزار هیات علمی تحت پوشش وزارت علوم داریم. تا سال ۱۴۰۳ حدود ۱۱ هزار قرارداد با صنعت داشتند اما الان شده است ۱۳ هزار. به طور میانگین ۲/۳ اساتید هیات علمی ما با صنعت قرارداد دارند. برای حل مسائل استان ۷۲ ماموریت استانی به دانشگاه ها دادیم . رئیس جمهور برخی از چالش ها را به دانشگاه ها می سپارند. وزیر علوم موضوع آب را به دانشگاه تهران محول کردند و چه کار بزرگی انجام داده اند.
وی با اشاره به اینکه بیش از ۲۰۰۰ هیات علمی ما با فرصت مطالعاتی به صنعت رفتند، بیان کرد: حقوق این افراد را ما می دهیم و این عزیزان با صنعت کار کرده و کمک می کنند. من فولاد مبارکه، تراکتورسازی و نفت مهران رفتم. با روسای دانشگاه می نشینم و می گویم صنعت چالش را دهد و دانشگاه حل کند. از این طریق من ۲۰ همت پول جمع کردم. از بنیاد مستضعفان و هلدینگ خلیج فارس و صندوق توسعه بپرسید ما بیش از ۲۰ همت برای حل مسائل جمع کردیم.
وی در ادامه با اشاره به ارزیابی روسای دانشگاه و رتبه بندی دانشگاه میزان جذب اعتبار مالیاتی را ملاک قرار دادیم، بیان کرد: میزان ارتباط دانشگاه با صنعت مولفه مهمی شده است. یک دانشگاه در یک استان محروم می تواند رتبه اش بالاتر از دانشگاه بزرگ برود. چون اثرگذاری دانشگاه در حل دانشگاه و حذف اعتبار مالیاتی را در رتبه بندی ملاک قرار دادیم.
وی، گفت: در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه راوی نقاط قوت باشیم. چه باعث شد مردم آرامش داشته باشند؟ مردم مطمئن بودند بخش نظامی و علمی کشور مقتدر است. می دیدند موشک ها به هدف می خورد. پهپاد کار می کند. من نمی توانم بگویم از ۱۳ هزار قراردادی که با صنعت داریم چقدر نظامی است. چون سرمایه ما در حوزه علم و فناوری بالا بود در کنار اقتدار نظامی مردم اعتماد کردند. ۷۰ همت بودجه دانشگاه است در حالی که یک دانشگاه در کشور همسایه ۱/۲ میلیارد دلار بودجه دارد. ما کمتر از یک میلیارد دلار بودجه برای این همه دانشگاه و هیات علمی داریم.
