به گزارش پایگاه خبری مساوات، حاج یعقوب صادق نوبری در سوم شهریور ۱۳۰۷ در شهر تبریز چشم به جهان گشود. حدود شش سال نخست زندگی خود را در تبریز گذراند و پس از آن به تهران نقل مکان کرد. در سال ۱۳۳۳ به آلمان مهاجرت نمود.
او با آشنایی با زندهیاد حاج حسین خاماچی و فعالیتهای نیکوکارانه «خیرّیه نوبر»، نخستین گامهای خود را در مسیر کارهای خیر برداشت. حاج یعقوب با پرداخت مقرری ماهانه بهصورت ارزی و نیز با سفرهای مکرر به تبریز، پیوند عمیقتری با فعالیتهای خیریه برقرار کرد و روزبهروز اشتیاقش برای خدمت به مردم افزایش یافت.
ساخت بیمارستان کلیوی امیرالمؤمنین(ع) در تبریز، با همراهی حاج آقا کلباسیان، نخستین اقدام اجرایی بزرگ ایشان بود.
دومین اقدام ایشان، ساخت بخش سوانح و سوختگی بیمارستان سینای تبریز، بدون دریافت کمک از اشخاص یا نهادهای خیریه بود.
سومین اقدام بزرگ او، احداث بخش ۳۰۰ تختخوابی در بیمارستان اعصاب و روان تبریز بود؛ اقدامی که موجب آسایش بیماران روانی شد، بیمارانی که خانوادههایشان کمتر توان نگهداری آنان را در منزل داشتند. از دیگر فعالیتهای برجسته او، ساخت و تحویل بیمارستان ۳۰۰ تختخوابی زنان الزهرا(س) در تبریز بود.
تکمیل بخش غربالگری سرطان سینه در بیمارستان الزهرا(س)، که توسط حاج کریم مردانی آذر آغاز شده بود، به همت حاج یعقوب به سرانجام رسید و نقشی مهم در کنترل و پیشگیری از سرطان سینه در منطقه آذربایجان ایفا کرد.
او همچنین ساختمان دیالیز و پیوند اعضا به مساحت ۸۴۰۰ متر مربع را در بیمارستان امام رضا(ع) ساخت و تحویل داد. تجهیز این بخش با خرید و تحویل ۱۲۲ دستگاه دیالیز از آلمان، با همکاری خیر بزرگ آذربایجان، حاج کریم مردانی آذر، تکمیل شد. آخرین پروژه عظیم این ابرمرد آذربایجانی، ایجاد انجمن سرطان برای پیشگیری و درمان سرطان در تبریز بود.
از دیگر اقدامات ماندگار او، خرید و اهدای صدها دستگاه دیالیز به بیمارستانهای مشهد، قم، مراغه و تبریز بود.
همچنین، او مجتمع مسکونی ۹۶ واحدی را در یکی از محلات تبریز احداث و بهصورت رایگان به خانوادههای بیبضاعت اهدا کرد. ساخت حدود ۴۰ مدرسه بزرگ و کوچک در تبریز و روستاهای اطراف از دیگر خدمات ارزشمند او بود.
زندهیاد حاج یعقوب صادق نوبری پس از ۹۶ سال خدمت خالصانه به میهنش، در روز ۲۳ مهر ۱۴۰۳ در شهر هامبورگ آلمان دار فانی را وداع گفت.