مساوات – جعفر محمدی: احتمالا نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی وقت زیادی برای مطالعه نداشته باشند؛ بنابراین، مختصر و مفید نکته ای را درباره طرح موسوم به صیانت – که از کمیسیون ویژه به صحن علنی برگشته – با ایشان در میان می گذارم، به امید تأمل.
نمایندگان مجلس، وکیل مردم هستند و مردم موکل آنان. وظیفه هر وکیلی در هر نظام حقوقی، سیاسی و دینی، اجرای خواسته موکل است. وکیل حق ندارد برخلاف خواست موکل اقدام کند و در صورتی که چنین کند، بر برابر زیان وارده به او، مسوول جبران خسارت است.
در این چند ماهی که از طرح صیانت می گذرد، همه عالم و آدم – و حتی مرحوم خواجه حافظ شیرازی – به شکلی واضح و بلاتردید ملتفت شده اند که اکثر مردم ایران با گرایش‌های مختلف سیاسی و اعتقادی، با این طرح و هرگونه اقدامی برای محدودسازی اینترنت مخالف‌اند.
جلوگیری از تخلفات و جرائم اینترنتی، با ایجاد محدودیت برای عموم مردم اتفاق نمی‌افتد بلکه با نظارت تکنولوژیک بر عملکرد خاطیان و برخورد قانونی با آنها رخ می‌دهد. هیچ‌وقت، کل یک جاده را به خاطر سرعت و سبقت غیرمجاز چند راننده خاطی نمی‌بندند، بلکه با خطاکاران برخورد می کنند. اینترنت هم همین گونه است.
بنابراین، نماینده‌ای که به عنوان وکیل مردم بر کرسی‌های مجلس شورای اسلامی تکیه داده است، شرعاً، قانوناً، وجداناً و عرفاً و در همسویی با خواسته موکلانش، نه تنها باید با این طرح اعلام مخالفت کند، بلکه از او انتظار می‌رود، تمام تلاش خود را مصروف بهبود وضعیت اینترنت در ایران، مطابق با شأن و خواسته مردم ایران کند.
این، از مسلّمات روابط وکیل و موکل است. تمام!
