به گزارش پایگاه خبری مساوات، محمدرضا ظفرقندی در سومین نشست بررسی چالش‌های مدیریت بیمارمحور دیابت در ایران در دانشگاه علوم پزشکی تهران اظهار کرد: در جهان ۶۰۰ میلیون دیابتی وجود دارد و برآورد می‌شود طی سال ۲۰۵۰ این آمار به بیش از ۸۵۰ میلیون نفر برسد. این افزایش قطعا در کشور ما نیز رخ خواهد داد.
وی ادامه داد: در کشور ما نیز حدود ۱۴ درصد از جمعیت به دیابت دچارند. اگر افراد در مرحله «پیش‌دیابت» را نیز اضافه کنیم، حدود ۴۰ درصد جمعیت کشور در معرض آسیب دیابت قرار دارند. بنابراین، جمعیت قابل‌توجهی نیاز به مراقبت و رسیدگی دارند.
ظفرقندی افزود: ارتباط دیابت با بیمار، خانواده و محیط کار باید تعریف شود و افراد مبتلا به دیابت باید در محیط کار خود مورد توجه قرار بگیرند.
وزیر بهداشت با اشاره به ارتباط دیابت و اقتصاد و حاکمیت در حوزه درمان، گفت: دیابت یک بیماری موثر بر اقتصاد است زیرا در هر ۱۰ ثانیه در جهان یک نفر به دلیل دیابت فوت می‌کند.
ظفرقندی ادامه داد: انجمن‌ها و متخصصان باید در حوزه دیابت هزینه اثربخشی انجام دهند زیرا هر روز ممکن است داروی جدیدی در زمینه دیابت وارد شود. داروهایی که ضروری هستند باید در فهرست دارویی کشور قرار گرفته و تحت پوشش بیمه باشند و البته، در هیچ جای دنیا همه داروهایی که روزانه ابداع یا وارد بازار می‌شوند نمی‌توانند زیر پوشش بیمه قرار گیرند. بنابراین، باید تشخیص داد کدام داروها با توجه به هزینه و اثربخشی در دسترس بیماران قرار گیرند. این وظیفه بر عهده انجمن‌های علمی دارویی و متخصصان این حوزه است. من دستور داده‌ام که انجمن دیابت به همراه معاونت بهداشتی وزارتخانه این موضوع را پیگیری کنند تا فهرست داروها به‌صورت کامل و شفاف ارائه شود.
وی به تاخیر بیمه‌ها در پرداخت مطالبات مراکز درمانی نیز اشاره و بیان کرد: بیمه تامین اجتماعی از اسفند تاکنون به حوزه سلامت پرداختی نداشته است بیمه سلامت نیز تاخیر در پرداخت مطالبات دارد.
ظفرقندی تصریح کرد: دیابت، بیماری‌ای است که از آن به‌عنوان «کوه یخ» یاد می‌شود؛ یعنی بخش کوچکی از آن پیداست و قسمت عمده‌اش پنهان است. این بخش پنهان همان عوارض متعددی است که بیماری دیابت بر روی عروق، کلیه‌ها، چشم و اعصاب محیطی ایجاد می‌کند و همین عوارض است که این بیماری را خطرناک می‌سازد.
وزیر بهداشت تاکید کرد: آن‌چه باید به دنبال آن باشیم، کاهش هزینه‌ها و عوارض برای بیماران است زیرا بیمار دیابتی که به مرحله بروز عوارض می‌رسد درمان او سخت می‌شود و بنابراین قدم اول، آموزش و آگاهی است و باید آموزش‌ها را از طریق تلفن‌های همراه افراد به جامعه و بیماران ارائه کنیم تا سواد سلامت عمومی بالا برود.
وی گفت: خودمراقبتی در بیماران دیایت هزینه‌های درمان بیماری را به یک سوم کاهش می‌دهد.
