مساوات- محمدرضا ایازی: پروژه بزرگراه ورزقان-سه‌راه آقابابا-فرامرزی-نوردوز از جمله پروژه‌های کلیدی و استراتژیک در توسعه همه‌جانبه منطقه ورزقان به شمار می‌رود. این پروژه بدلیل اتصال جغرافیایی با مرز ارمنستان و فراهم‌آوردن مسیر مستقیم به جمهوری آذربایجان، تأثیرات گسترده‌ای در تقویت اقتصاد سیاسی و رونق تجاری منطقه خواهد داشت.
بویژه پس از توسعه معادن مس سونگون و رشد صنایع مرتبط، این بزرگراه می‌تواند به عنوان شریان اقتصادی حیاتی برای صادرات محصولات صنعتی و معدنی منطقه نقش‌آفرینی کند و با جذب سرمایه‌گذاران به توسعه پایدار کمک نماید.
از لحاظ اقتصادی، بزرگراه ورزقان-نوردوز نه‌تنها فرصت‌های تجاری و ترانزیتی جدیدی ایجاد می‌کند، بلکه باعث تقویت زیرساخت‌های صنعتی و جذب صنایع جانبی می‌شود که در کنار مس سونگون، ارزش افزوده بیشتری برای منطقه فراهم می‌آورد. توسعه این صنایع جانبی می‌تواند به تنوع‌بخشی اقتصادی کمک کند و شرایطی برای ایجاد فرصت‌های شغلی پایدار فراهم آورد که نتیجه آن، کاهش نرخ مهاجرت و بهبود کیفیت زندگی برای مردم محلی خواهد بود.
▪️تأثیرات مثبت اقتصادی و اجتماعی پروژه
افزایش فرصت‌های تجاری و صادراتی: ایجاد این بزرگراه، دسترسی به بازارهای بین‌المللی از طریق مرز نوردوز و کشورهای همسایه را فراهم می‌کند که این امر می‌تواند بستر مناسبی برای افزایش صادرات محصولات معدنی و صنعتی، به‌ویژه مس و محصولات جانبی آن باشد.
رونق گردشگری و جذب سرمایه‌گذاری‌های جدید: بزرگراه ورزقان با فراهم‌سازی مسیرهای دسترسی آسان‌تر و بهبود زیرساخت‌ها، می‌تواند به توسعه گردشگری منطقه کمک کند. این امر منجر به افزایش حضور گردشگران و جذب سرمایه‌های جدید برای صنایع مرتبط با گردشگری و خدمات خواهد شد.
کاهش مهاجرت و تثبیت جمعیت روستایی: دسترسی آسان‌تر به بازارها و خدمات باعث می‌شود افراد تمایل بیشتری به سکونت در منطقه داشته باشند و نیاز به مهاجرت به شهرهای بزرگ کاهش یابد. این روند می‌تواند در نهایت به افزایش پایداری جمعیتی و رونق زندگی روستایی کمک کند.
▪️چالش‌ها و تأخیرات
پروژه به دلیل برخی مخالفت‌ها و عدم مدیریت صحیح، در دوره نماینده قبلی مجلس شورای اسلامی با تأخیرات چهار ساله مواجه شده است که این تأخیرات سبب اتلاف منابع مالی و فرصت‌های ارزشمندی شده است. این عدم بهره‌برداری به موقع از بزرگراه نه‌تنها هزینه‌های قابل‌توجهی بر دولت تحمیل کرده، بلکه توسعه اقتصادی و بهره‌برداری ازظرفیت‌های تجاری منطقه را به تأخیر انداخته است.
همچنین از سوی دیگر، تأخیرات بدلیل موانع و مشکلاتی که افراد مخالف و جاهل یا بی‌اطلاع از اهمیت اقتصادی و استراتژیک این پروژه ایجاد کرده‌اند، باعث از دست دادن فرصت‌ها و منابع مالی و نیز اتلاف زمان شده است.
برخی افراد پرادعا و در عین حال مرجع تصمیم‌گیر بدون درک کامل از اثرات مثبت این پروژه، مخالفت‌هایی کردند که نه‌تنها چهار سال به تأخیر انجامید بلکه هزینه‌های زیادی نیز بر دولت تحمیل شد. این تأخیرات باعث شد که در مدت زمان موردنظر، پروژه به نتیجه نرسد و اعتباراتی که می‌توانست در این دوره به کار رود، به هدر رفت و به حق در شکوفایی منطقه خیانت بزرگی به صفحات تاریخ اضافه شد.
توسعه مسیرهای حمل‌ونقل و زیرساخت‌های ارتباطی با این پروژه می‌تواند موجب رشد صنایع جانبی و جذب سرمایه‌گذاری‌های بیشتر گردد. ضمنا با ایجاد زیرساخت‌های مناسب و ارتباط مستقیم با پروژه ارس، توانایی تقویت تولید و صادرات محلی و بهبود وضعیت اشتغال در ورزقان را دارد و می‌تواند این شهرستان را به یک قطب مهم اقتصادی و تجاری تبدیل کند.
اینک پیگیری‌های بی‌وقفه و مسئولانه دکتر رضا علیزاده؛ نماینده مردم شریف شهرستان ورزقان-خارونا، دردوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی و بدون توحه به حاشیه‌سازی‌ها نشان‌دهنده اهمیت این پروژه و توجه ایشان به نیازهای استراتژیک منطقه است و می‌توان گفت، این پروژه آینده شهرستان ورزقان را متحول خواهد نمود.
محمدرضا ایازی/ کارشناس ارشد علوم سیاسی
