به گزارش پایگاه خبری مساوات، صادق نادری در گفت و گو با ایرنا با بیان اینکه سطح زیرکشت این محصول در استان حدود ۴۷ هزار هکتار است، افزود: از این میزان ۴۶ هزار هکتار زیرکشت باغات بارور و یکهزار هکتار باغات غیربارور قرار دارد و به طور متوسط از هر هکتار حدود ۱۲ تن سیب برداشت می شود.
وی اظهار کرد: شهرستان مراغه با ۱۴ هزار و ۷۰۰ هکتار سطح زیرکشت باغات سیب و تولید ۳۱ درصد محصول استان رتبه اول، میانه با سطح زیرکشت هفت هزار و ۲۰۰ هکتار و تولید ۲۳ درصد رتبه دوم و اهر با سطح زیرکشت ۶ هزار و ۹۰۰ هکتار و تولید ۱۵ درصد محصول سیب استان رتبه سوم را به خود اختصاص داده اند.
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی آذربایجانشرقی عمده عوامل تاثیرگذار در تولید این محصول در استان، اشتغالزایی، ارزش افزوده بالا، ارزآوری و صادرات، مصرف تازه خوری و استفاده در صنایع تبدیلی است.
نادری، با بیان اینکه در سال گذشته ۲۵۰ هزار تن سیب استان به خارج صادر شددر سال گذشته ۲۵۰ هزار تن سیب استان به خارج صادر شد، ادامه داد: بخش عمده تولید سیب آذربایجان شرقی به کشورهای روسیه، هندوستان، پاکستان، افغانستان، ترکمنستان، مغولستان، عراق و کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر می شود.بخش عمده تولید سیب استان به کشورهای روسیه، هندوستان، پاکستان، افغانستان، ترکمنستان، مغولستان، عراق و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس صادر می شود.
وی با اشاره به اینکه سیب های درجه سه استان نیز برای تبدیل به آب میوه و فرآوری به واحدهای فرآوری کشور ارسال می شود، یادآور شد: ارقام عمده سیب استان شامل «رد دلیشز» و «گلدن دلیشز» است و ارقام دورنگ فرانسه، گالا، میشگی، عروس، زنوز، قره قرمز اهر، استارگینگ، گرانی اسمیت و فوجی نیز به صورت محدود در باغات استان کشت شده است.
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی آذربایجانشرقی گفت: از نظر بهره وری آب، سیب در بین درختان باغی رتبه دوم را بعد از «آلو قطره طلا» دارد و به ازای مصرف هر مترمکعب آب به طور متوسط ۲.۷ کیلوگرم محصول تولید می کند.
نادری، افزود: سالانه بخشی از سیب تولیدی استان برای مصرف تازه خوری به بازارهای داخلی و خارجی عرضه و حدود ۳۰۰ هزار تن نیز برای عرضه در ماه های دیگر سال به ویژه عید نوروز در سردخانه ها نگهداری می شود.
وی تعداد سردخانه ھای کل آذربایجان شرقی را ١۵٢ واحد به ظرفیت ۴۵۹ هزار و ۶۰۰ تن اعلام و اظهار کرد: از این تعداد، ۵٣ واحد به ظرفیت ۱۳۲ هزار و ۶۵۰ تن در مراغه واقع شده است که جوابگوی حجم تولید سال ھای پرمحصول نیستند.
نادری، ادامه داد: موقعیت جغرافیایی استان از جمله ارتفاع از سطح دریا، قرارگیری عمده باغات سیب در مناطق کوهستانی، اختلاف دمای شبانه روز ، بافت و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک های استان موجب تولید محصول سیب با ماندگاری بالا، عطر و طعم خاص و بی نظیر و قابل رقابت در بازاهای جهانی شده است.
▪️خسارت ۳۵ تا ۴۰ درصدی عوامل طبیعی با باغات سیب آذربایجان شرقی
مدیر امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی آذربایجانشرقی نیز گفت: عوامل طبیعی مانند سرمازدگی، عدم تلقیح، تگرگ و تنش های آبی موجب بروز خسارت ۳۵ تا ۴۰ درصدی به باغت سیب استان شده است.
مسعود جعفرنژاد، عمده مشکل باغات سیب استان را عدم رنگ گیری خوب سیب های رقم رد(قرمز)، بیماری راسیتینگ در سیب های رقم گلدن (زرد ) که در اثر مصرف بی رویه کودهای ازته، رطوبت زیاد محیط و سمپاشی های غیرکارشناسی و غیراصولی روی می دهد و انبارداری سیب ها که ناشی از کمبود کلسیم، برخی مشکلات فیزیولوژیکی میوه ها و غیراستاندارد بودن برخی سردخانه ها است.
وی اظهار کرد: به دلیل بالا بودن سن درختان سیب بویژه در شهرستان مراغه و اهر، باردهی اقتصادی مطلوب محصول به دست نمی آیدبه دلیل بالا بودن سن درختان سیب بویژه در شهرستان مراغه و اهر، باردهی اقتصادی مطلوب محصول به دست نمی آید و همچنین در اثر برداشت همزمان سیب های رسیده و نارس بیشتر محصولات به صورت سیب درجه ۱، ۲ و ۳ و مخلوط برداشت می شود در صورتی که اگر برداشت محصول به صورت تدریجی و بر اساس رسیدگی و رنگ گیری میوه انجام شود، سیب درجه ۱ به ممتاز، درجه۲ به درجه۱ و درجه۳ به درجه۲ تبدیل می شود.
مدیر امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی آذربایجانشرقی گفت: مدیریت اصولی باغات و اجتناب از رهاسازی آن ها، تعبیه سیستم های هوشمند برودت هوا و تخلیه اتیلن در سردخانه های استان، تعبیه سیستم های هوشمند در سردخانه ها جهت آمارگیری موجودی به منظور اتخاذ تصمیمات لازم و به موقع در خصوص صادرات محصول برای جلوگیری از متضرر شدن باغداران از راهکارهای لازم برای تولید محصول مرغوب تر، نگهداری اصولی و درآمدزایی بیشتر برای باغداران است.
جعفرنژاد، ادامه داد: با توجه به تغییرات اقلیمی و افزایش تولید محصول سیب درجه۳ و زیردرختی، باید قبل از حمل و جابجایی محصول، هماهنگی لازم با واحدهای صنایع فرآوری برای جهت جلوگیری از جابجایی های متعدد و اضافی انجام شود و صنایع بسته بندی، سورت و وکیوم زنی در سطح شهرستان ها رونق یابد و محصول بر اساس نیاز بازارهای هدف، بسته بندی و حمل شود.





















