به گزارش پایگاه خبری مساوات به نقل از یونایتد ۲۴، دربندی میگوید: به من گفتند که یا باید سه تا پنج سال زندانی شوم یا یک سال به جنگ بروم. من گفتم نمی خواهم به جنگ بروم و علاقه ای به آن ندارم. گفتم که اشتباه کرده ام که با پلیس درگیر شده ام…ن حداکثر مجازاتی که برای من، به عنوان یک خارجی، باید اعمال می شد، اخراج از کشورشان بود.
اما آن ها گفتند که اینجا ایران نیست و نه هیچ جای دیگر دنیا؛ گفتند: این روسیه است و باید به جنگ بروی.
این جوان ایرانی طی آموزش نظامی، با فشار شدید، کتک و تهدیدهای روزانه روبرو شده و دیده که روس ها غیرنظامیان خارجی را به عنوان نیروهای مصرفی به جبهه می فرستادند، در حالی که سربازان روس پشت جبهه می ماندند.
دربندی برای نجات خود از این شرایط و فرار از خدمت نظامی حتی خودش را عمدا زخمی کرد، اما مقامات روسیه به رغم آسیب دیدن دستش، او را مجبور به ادامه آموزش ها کردند. دربندی می گوید: طبق قانون روسیه، اگر در حین خدمت نظامی زخمی شوید، باید از خدمت معاف شوید، اما در مورد من چنین اتفاقی نیفتاد.
در اولین ماموریت عملیاتی، آرش زیر آتش حملات پهپادی اوکراین قرار گرفت و به شدت مجروح شد: ابتدا دست راست، سپس چشم چپ، صورت، پشت سر و نهایتا ضربهای به جلیقه ضدگلوله اش وارد شد که باعث شد دیدش سیاه شود. دو همراه او کشته شدند و او برای سه روز در محل زخمی و ناتوان رها شد، بدون آنکه هیچ یک از نیروهای روسی به کمکش بیایند.
پس از سه روز، دو سرباز اوکراینی او را پیدا و به بیمارستان منتقل کردند. دربندی تجربه خود را نمونه ای از اجبار و سو رفتار با سربازان خارجی در ارتش روسیه توصیف کرده و تاکید میکند که بسیاری از افراد خارجی بدون رضایت و تحت تهدید، به جنگ فرستاده می شوند.




















