به گزارش پایگاه خبری مساوات به نقل از ایرنا، ابوالفضل مختاری اظهار کرد: با تقویت پوشش گیاهی در حاشیه دریاچه اورمیه خواهیم توانست با گرد و غبارهای نمکی و غیرنمکی مقابله کنیم.
وی به اجرای طرح مقابله با بیابان‌زایی در حاشیه دریاچه اورمیه و قرق محدوده آن اشاره کرد و افزود: خشک شدن و پسروی آب دریاچه اورمیه یکی از چالش‌های زیست محیطی ملی کشورمان است و طرح بوته کاری و درختکاری در حاشیه دریاچه اورمیه یکی از طرح‌های مهم برای پیشگیری و کاهش عواقب زیست محیطی خشک شدن دریاچه اورمیه است.
وی افزود: در جهت پیشگیری از بروز ریزگردهای نمکی در حاشیه دریاچه اورمیه ۴۱ کیلومتر بادشکن غیرزنده و ۱۰ کیلومتر هم بادشکن زنده احداث شده است.
مختاری ادامه داد: ۳۲ هزار هکتار از عرصه‌های حاشیه دریاچه اورمیه با اجرای طرح قرق و در جهت حفظ پوشش گیاهی برای جلوگیری از فرسایش خاک و ایجاد ریزگردها مدیریت شده و همکاران منابع طبیعی به صورت دائمی بر اجرای طرح قرق این مناطق نظارت می‌کنند.
وی افزود: سه ایستگاه پایش اثربخشی اقدامات منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان‌شرقی در منطقه ایجاد شده و نتایج بررسی‌های این ایستگاه‌ها نشان می‌دهد در مناطقی که پوشش گیاهی ایجاد کرده‌ایم، تا حدود زیادی از بروز گرد و غبار و ریزگردها پیشگیری شده است.
وی همچنین بر لزوم تسریع در اجرای پروژه‌های احیای دریاچه اورمیه و تخصیص حقابه زیست‌محیطی این دریاچه تاکید کرد.
برای تثبیت ریزگردها ۱۰ کیلومتر بادشکن زنده با کاشت گونه‌های آتریپلکس و هالکنمون، ایجاد و ۴۱ کیلومتر دیگر نیز بادشکن غیرزنده توسط سرشاخه‌ها در حوضه دریاچه اورمیه در قسمت آذربایجان شرقی اجرا شده که جزو برنامه‌های احیای دریاچه است.
دریاچه اورمیه نام دریاچه ای در شمال غربی کشورمان است که میان دو استان آذربایجان‌غربی و آذربایجان‌شرقی قرار گرفته است.
مساحت این دریاچه در تابستان ۲۰۱۵ میلادی حدود ۶ هزار کیلومتر مربع بود که در ردیف بیست و پنجمین دریاچه بزرگ دنیا از نظر مساحت قرار می گرفت.
این دریاچه بزرگ ترین دریاچه داخلی ایران و دومین دریاچه بزرگ آب شور دنیا محسوب می‌شد.
آب این دریاچه بسیار شور بوده و بیشتر از رودخانه‌‌های جیغاتی، تاتائو، آجی چای، گادار، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه می‌‌شود.
دریاچه اورمیه از اواسط دهه ۱۳۸۰ شروع به خشک شدن کرد و در مدت کمی وسعت آن به شدت کاهش یافت.
