چرا نمی‌توان فساد اطرافیان را نادیده گرفت؟

ستاد امر به معروف و نهی از منکر، نهادی است که مشروعیت خود را از آموزه‌های دینی و اعتماد عمومی می‌گیرد. حضور فردی که خانواده‌اش متهم به ارتکاب مفاسد آشکار شده‌اند، نه تنها موجب بی‌اعتباری این نهاد می‌شود، بلکه در عمل مصداقی از "نهی از منکر دیگران، و اغماض از منکر درونی" است؛ رفتاری که با عدالت و تقوای مدعی‌شده، در تضاد آشکار قرار دارد.