مساوات- احمد حسن نژاد: انتقال بازی خانگی تیم فوتبال مس سونگون ورزقان به شهر اورمیه، خبری بود که فوتبال‌دوستان آذربایجان را شگفت‌زده و ناراحت کرد. باشگاهی که سال‌هاست با تکیه بر ظرفیت‌های بومی، سرمایه‌گذاری صنعتی و پشتوانه هواداران، پرچم ورزش استان را در سطح ملی بالا نگه داشته، امروز بدلیل عدم حمایت و بی‌توجهی مسئولان ورزشی آذربایجان‌شرقی مجبور می‌شود خانه‌به‌دوش شده و میزبانی خود را به استانی دیگر واگذار کند.
این اتفاق تنها یک جابجایی ساده زمین مسابقه نیست؛ بلکه نشانه‌ای است از غفلت مزمن در مدیریت ورزشی استان. مگر نه این است که باشگاه مس سونگون در سال‌های اخیر در رشته‌های مختلف ورزشی بویژه فوتسال افتخارات بزرگی برای کشور و استان به ارمغان آورده است؟ مگر نه این است که حضور قدرتمند چنین باشگاهی می‌تواند به رشد و توسعه فوتبال آذربایجان کمک کند؟ پس چرا در بزنگاه‌های حساس، به جای حمایت همه‌جانبه، با کم‌توجهی و بی‌مسئولیتی، این تیم به حاشیه رانده می‌شود؟
اگر از باشگاه مس سونگون حمایت جدی شود، این تیم می‌تواند نه تنها برای استان آذربایجان‌شرقی کسب افتخار ملی و بین‌المللی کند، بلکه با توجه به پشتوانه مالی و سرمایه انسانی‌اش، نقشی مهم در آینده فوتبال آذربایجان و حتی موفقیت‌های تراکتور ایفا کند. به جای آنکه هر باشگاه استانی به تنهایی و پراکنده حرکت کند، می‌توان با هم‌افزایی و سیاست‌گذاری درست، از ظرفیت‌های باشگاه‌هایی چون سونگون در مسیر اعتلای فوتبال شمال‌غرب کشور بهره برد.
اکنون پرسش اصلی این است: چرا باید تیمی که نماد سرمایه‌گذاری و تلاش بومی است، در غربت و بی‌پناهی به سر ببرد؟ آیا وقت آن نرسیده که مسئولان ورزشی استان از لاک بی‌تفاوتی بیرون آمده و با نگاهی کلان، به جای مانع‌تراشی، پشتوانه و حامی واقعی تیم‌های استانی باشند؟
بی‌تردید ادامه این روند نه تنها به ضرر مس سونگون خواهد بود، بلکه کل ورزش آذربایجان را تضعیف خواهد کرد. حمایت از سونگون، حمایت از آینده فوتبال استان است؛ و بی‌توجهی به آن، چیزی جز از دست دادن فرصت‌های بزرگ برای شکوفایی ورزش آذربایجان نخواهد بود.
