به گزارش پایگاه خبری مساوات، سال‌هاست معیشت یکی از چالش‌های طبقه کارگر در جامعه ما به شمار می‌رود، اما طی سال‌های گذشته به دلیل بی‌توجهی مسئولان به قوانین مربوط به مزد و برداشت‌های سلیقه‌ای از این قوانین کارگران بیش از هر زمان دیگری درگیر مشکل تامین معیشت بوده‌اند.
در آخرین اقدام دولت سیزدهم دستمزد کارگران بدون در نظر گرفتن میزان تورم و بی‌اعتنا به ماده ۴۱ قانون کار در شرایطی تعیین شد که طرف کارگری با نارضایتی جلسه شورای دستمزد را ترک کرد و دولت به‌تنهایی در این زمینه تصمیم گرفت.
اما از آن تاریخ تاکنون، با توجه به اینکه دولت جدیدی روی کار آمد و وزیر کار وقت از افرادی به شمار می‌رود که دغدغه کارگران را دارد یا حداقل تا الان این‌طور به نظر می‌رسد، انتظار می‌رفت در اولین اقدام از سوی وزیر کار جلسه شورای عالی کار برای ترمیم دستمزد کارگران برگزار شود اما حال با گذشت سه ماه از روی کار آمدن دولت جدید هنوز هیچ اتفاقی برای بهبود دستمزد کارگران رخ نداده است.
مساله مهم‌تر اینکه در همین زمان کوتاه تورم همچنان می‌تازد و حالا سبد معیشت خانوار به عددی نزدیک ۳۶ میلیون تومان رسیده در حالی که دستمزد کارگران مبلغی نزدیک به ۱۱ میلیون تومان است. ۲۵ میلیون تومان اختلاف باعث شده حقوق دریافتی کارگران تنها نزدیک به ۳۰ درصد هزینه‌های آنها را پوشش دهد.
حقوقی که تنها کفاف ۸ یا ۹ روز کارگران را می‌دهد
او در ادامه می‌گوید: «شاید این سوال پیش بیاید که پس کارگران مخارج ادامه ماه را چگونه تامین می‌کنند؟ با اضافه‌کاری، سر کار فرستادن بقیه افراد خانواده، حاشیه‌نشینی و حومه‌نشینی٬ و خرید کالاهای ارزان و تهیه مواد خوراکی بی‌کیفیت و غذاهایی که مایحتاج سلامت را فراهم نمی‌کنند. یکی از عواقب این شیوه تحمیلی زندگی، گسترش بیماری و کاهش سن مبتلایان به بیماری‌هاست.»
وقت ساماندهی وضعیت کارگران است
توفیقی اضافه می‌کند: «دیگر زمان آن رسیده که آقای پزشکیان و وزارت کار عریض و طویل‌شان،٬ وزارت صمت، وزارت اقتصاد و دارایی و بانک مرکزی و خلاصه همه به فکر این باشند که مشکل را درمان کنند. وزیر کار هنوز حتی معاونانش را انتخاب نکرده است و شورای عالی کار هم جلسه برگزار نمی‌کند. من له یا علیه کسی نیستم؛ همیشه منتقد بوده‌ام، از زمان آقای خاتمی تا احمدی‌نژاد و روحانی و رئیسی که واویلا بود… انتقاداتم را بیان می‌کنم و له یا علیه کسی نیستم. آقای پزشکیان در ابتدا از برنامه بسیار سخن می‌گفت اما حالا وزرایی انتخاب کرده که هنوز جرات گزینش معاون ندارند. من‌جمله آقای میدری و آقای ظفرقندی. آن برنامه‌هایی که به مجلس ارائه می‌شوند برای اجرایی شدن نیاز به ابزار دارند که اولین ابزار معاونان وزارتخانهها هستند. چند ماه گذشته است و هنوز وزارتخانهها معاون ندارند. معاون‌ها باید در حوزه‌های مربوط به خودشان برنامه‌های اعلام‌شده را اجرا کنند، چهار سال زمان کوتاهی است و هنوز آقای پزشکیان و وزرا جرات انتخاب ندارند.»
