احیای دریاچه اورمیه جز با انتقال آب دریاهای آزاد ممکن نیست

به گزارش پایگاه خبری مساوات، دکتر بهروز ساری‌صراف در گفت‌وگویی افزود: تغییر اقلیم در حوضه دریاچه اورمیه مشهود است و در چنین شرایطی باید احیای این زیست‌بوم بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد و علاوه بر اتخاذ تدابیر موثر، از دریاهای آزاد هم برای نجات دریاچه اورمیه لوله‌کشی شود.
وی تغییر ساختار ستاد احیای دریاچه اورمیه از سطح ملی به سطح استانی را قابل تامل خواند و اظهار کرد: ما به جای اینکه مساله را بین‌المللی کرده و پای دانشمندان کشورهای جهان را برای نجات این دریاچه به ایران باز کنیم، ستاد احیا را از ملی به محلی تبدیل کردیم.
«ساری صراف» با اشاره به کمک ۴.۵ میلیون دلاری کشور ژاپن برای احیای دریاچه اورمیه در زمستان گذشته، ادامه داد: این پول هنگفت که می‌توانست در طرح‌های تامین آب دریاچه به کار گرفته شود، باید به صورت هدفمند هزینه شود.
استاد اقلیم‌شناسی دانشگاه تبریز با بیان اینکه در حال حاضر اهتمام جدی برای احیای دریاچه اورمیه احساس نمی‌شود، تاکید کرد: ادامه چنین روندی ممکن است نابودی کامل دریاچه را به دنبال داشته باشد.
وی گفت: طبق اعلام شرکت آب منطقه‌ای آذربایجان شرقی کاهش ۳۱ درصدی بارش‌ها، کسری بیش از پنج میلیارد مترمکعبی آب مخازن زیرزمینی استان و همچنین کاهش شدید حجم آب دریاچه ارومیه از جمله چالش‌های اساسی در حوضه آبی منطقه است که به مشکلات کلان بی‌آبی دریاچه ارومیه می‌افزاید.
«ساری صراف» به بازدید اخیر رییس جمهور از دریاچه اورمیه هم اشاره، و اضافه کرد: دکتر پزشکیان در این بازدید ابراز امیدواری کرد بارش‌ها به کمک احیای دریاچه اورمیه بیاید، که باید گفت در این حوضه تغییر اقلیم روی داده است و برای نجات دریاچه اورمیه باید آب داشته باشیم.
وی افزود: طبق اعلام رسمی اداره‌کل محیط زیست آذربایجان‌غربی، در فصل بارندگی یعنی بهار امسال آبگیری دریاچه موفقیت‌آمیز نبوده است.
«ساری صراف» اظهار کرد: متاسفانه تا تیر ماه جاری فقط ۴۴۰ میلیون مترمکعب آب از ۲ استان آذربایجان‌شرقی و آذربایجان‌غربی وارد بستر دریاچه اورمیه شد در حالی که نیاز آبی این دریاچه برای ثبات، سه میلیارد و ۴۰۰ میلیون مترمکعب است.
دریاچه اورمیه بزرگترین دریاچه داخلی ایران و یکی از جاذبه‌های توریستی و طبیعی ایران در شمال غرب کشور است که در سال‌های نه چندان دور آب مناسبی را در اختیار داشت.
حوضه آبریز دریاچه اورمیه با مساحت ۵۱ هزار و ۸۷۶ کیلومترمربع یکی از ۶ حوضه آبریز اصلی کشور است که روند خشکیدن و کاهش تراز آبی آن از اواخر دهه ۷۰ آغاز شد و سالانه ارتفاع آن حدود ۴۰ سانتی متر کاهش یافته است.