به گزارش پایگاه خبری مساوات، پنجشنبه، تبریز میزبان نبردی است که فراتر از یک مسابقه فوتبال، تاریخ و خاطره را به هم گره میزند. تراکتور و پرسپولیس، دو قطبِ پُرشور فوتبال ایران، در مرحلهی یک شانزدهم جام حذفی به مصاف هم میروند؛ دیداری که در استادیوم یادگارامام، تماشاگران را به یاد روزهای دور و حسرتهای عمیق خواهد انداخت.
۵۸ بار رویارویی، ۲۹ پیروزی برای پرسپولیس، ۱۱ برد برای تراکتور و ۱۸ تساوی. اما این آمار، تمام حقیقت را نمیگوید. برای هواداران تراکتور، سایهی یک حسرت بزرگ روی تمام این اعداد سنگینی میکند.
آخرین باری که تراکتور در تبریز موفق به شکست پرسپولیس شد، به ۲۲۸۰ روز قبل بازمیگردد. زمانی که مصطفی دنیزلی روی نیمکت تراکتور بود و احسان حاجصفی با یک شلیک تماشایی، دروازهی پرسپولیس را فتح کرد. از آن روز به بعد، تبریز در حسرت یک پیروزی دیگر مقابل سرخهای پایتخت مانده است.
در پنج رویارویی اخیر، تراکتور نتوانسته طعم پیروزی را بچشد (سه شکست و دو تساوی). آخرین برد آنها مقابل پرسپولیس، سه سال پیش در ورزشگاه آزادی رقم خورد، با گلی از محمد عباسزاده. اما این آمارها، زخم کهنهای را تازه میکند.
انتقال بازی از بنیان دیزل به یادگار امام، تصمیمی بود که ذهنِ درگیر دراگان اسکوچیچ را تاحدودی آرام کرد. گویی او میخواهد در این استادیومِ خاطرهانگیز، طلسم را بشکند. جالب اینجاست که همین چند ماه پیش، دو تیم در چارچوب لیگ برتر در بنیان دیزل به تساوی رضایت دادند؛ نتیجهای که نشان میدهد فاصلهها کم شده، اما حسرتها همچنان باقی است.
آیا تراکتور میتواند به این رکوردهای منفی پایان دهد؟ آیا یادگار امام، شاهد تغییر سرنوشت خواهد بود؟ این بازی، فرصتی است برای تراکتور تا نشان دهد که تاریخ میتواند دوباره نوشته شود. پرسپولیس میآید تا سلطهاش را حفظ کند، تراکتور میآید تا انتقام بگیرد. در این میان، پرشورها، با قلبی پُر از امید و چشمانی نگران، منتظر سوت آغاز بازی خواهند بود.
