به گزارش پایگاه خبری مساوات، مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، در اظهارنظری حیرت‌انگیز اعلام کرده است که برای تصمیم‌گیری در مورد سرنوشت ستاد احیاء، جلساتی از ۱۸ مهر آغاز خواهد شد.
ژیلا آقایی با لحن خوش‌بینانه‌ای ادامه داد که “نحوه فعالیت ستاد احیاء” در این جلسات تعیین می‌شود. اما این “نحوه فعالیت” دقیقاً چیست و کی قرار است به نتیجه ملموس برسد؟ گویا هیچ‌کس پاسخ دقیقی برای این سؤال ندارد؛ نه مسئولان و نه حتی آبزیان و پرندگان مهاجری که روزی در این دریاچه زیست می‌کردند و حالا از سرنوشت دریاچه خشکانده شده خبری ندارند.
شاید دریاچه اورمیه هم مانند مردم آزربایجان باید صبور باشد و منتظر نتیجه‌گیری جلسات مداوم بماند.
سال‌هاست که با وجود هشدارهای کارشناسان محیط زیست و فعالان اجتماعی، ستاد احیاء مشغول به برگزاری جلسات و تهیه برنامه‌های بدون اجراست. اما آیا آبزیان، پرندگان، و مردمی که با خطر سونامی نمک و بیماری‌های ناشی از خشکی دریاچه دست و پنجه نرم می‌کنند، نیز مانند مسئولان خوش‌خیال‌اند؟ یا باید از همین حالا به فکر تشریفات کفن‌ودفن در بستر خشکیده این میراث طبیعی باشند؟
به نظر می‌رسد، ماجرا تنها به یک نتیجه می‌رسد: “باز هم جلسه، باز هم جلسه، باز هم هیچ!” اما بازنده اصلی این بازی نه تنها طبیعت، بلکه تمامی مردم و اکوسیستمی است که روزی نفس کشیدن در سایه این دریاچه را تجربه می‌کردند و اکنون تنها از دور، به انتظار یک معجزه نشسته‌اند.
